روانشناسی سلامت

بیماری دژنراتیو دیسک کمر (DDD) یکی از علل شایع کمردرد است. مهره ها توسط دیسک های بین مهره ای که به عنوان ضربه گیر برای ستون فقرات عمل می کنند، محافظت می شوند. با گذشت زمان، این کمک فنرهای طبیعی به دلیل پیری، ضربه یا آسیبی که منجر به DDD می شود فرسوده و تحلیل می روند. بیماری دژنراتیو دیسک در واقع یک بیماری نیست، بلکه به تغییراتی در ستون فقرات اشاره دارد که به عنوان بخشی از روند طبیعی پیری رخ می دهد.
آسیب تروماتیک، پیری، سایش و پارگی، وضعیت نامناسب، حرکات تکراری، استفاده بیش از حد، مکانیک ضعیف بدن و اضافه وزن ممکن است ساختار و عملکرد دیسک را تغییر دهد. همه این تغییرات ساختاری می تواند استرس غیرطبیعی را به کمر شما وارد کند و باعث درد شود.
دیسک بین مهره ای طبیعی از یک هسته پالپوزوس در مرکز تشکیل شده است که توسط یک حلقه فیبری به نام حلقوی فیبروزوس احاطه شده است. Nucleus pulposus ماده ای نرم، آبدار و ژله مانند است که به عنوان ضربه گیر عمل می کند. با گذشت زمان، هسته پالپوس شروع به کم شدن آب و سفت شدن می کند و نمی تواند اثر ضربه گیر را ارائه دهد. این همچنین منجر به کاهش ارتفاع دیسک، اعمال فشار بیش از حد بر فیبروز حلقوی اطراف می‌شود و در نتیجه آسیب به حلقه‌ای که می‌تواند باعث بی‌ثباتی ستون فقرات کمری و درد شود، می‌شود.

علائم

برخی از افراد از وضعیت خود بی اطلاع هستند و معمولاً در معاینه برای یک مشکل سلامتی دیگر از آن مطلع می شوند. برخی از افراد مبتلا به DDD کمری ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند، اما زمانی که علائم ظاهر می شوند به تدریج ایجاد می شوند و با گذشت زمان بدتر می شوند. اکثر بیماران مبتلا به DDD کمری کمردردی را تجربه می کنند که به باسن و پاها تابش می کند و ممکن است با حرکت تشدید شود. علائم دیگر عبارتند از گزگز یا بی حسی در پاها، یا مشکل در راه رفتن، و به ندرت، از دست دادن کنترل روده و مثانه.

تشخیص

پزشک شما DDD کمر را بسته به علائم، سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی و عصبی تشخیص می دهد. رفلکس های شما آزمایش می شوند و هرگونه ضعف عضلانی، از دست دادن حس یا سایر علائم آسیب عصبی مشاهده می شود. آزمایشات تصویربرداری تشخیصی مانند اشعه ایکس، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ممکن است برای تأیید تشخیص استفاده شود. عکس‌برداری با اشعه ایکس از ستون فقرات برای شناسایی فضای جمع‌شده دیسک انجام می‌شود. برای آشکار کردن تغییرات دیسک و صفحه انتهایی ممکن است از CT یا MRI اسکن استفاده شود. ممکن است دیسکوگرافی برای تایید تشخیص انجام شود. دیسکوگرافی یک روش تشخیصی است که در آن یک رنگ کنتراست به دیسک آسیب دیده تزریق می شود تا آسیب و منبع درد مشخص شود.

رفتار

درمان DDD کمر شامل گزینه های درمانی غیر جراحی و جراحی است. گزینه‌های درمانی غیرجراحی مانند داروهای ضد التهاب و درد، شل‌کننده‌های عضلانی، فیزیوتراپی، تزریق‌های ستون فقرات، انواع خاصی از بریس‌ها و طب سوزنی ممکن است به تسکین درد و سایر علائم مرتبط کمک کنند. پزشک شما ممکن است دو یا چند روش درمانی را برای افزایش موفقیت درمان ترکیب کند.

ممکن است در بیماران مبتلا به بی ثباتی ستون فقرات یا اختلال عملکرد عصبی و علائم پایدار علیرغم درمان غیر جراحی، جراحی ضروری باشد. از تثبیت و فیوژن ستون فقرات می توان برای درمان DDD کمری استفاده کرد که به کاهش درد و تثبیت ستون فقرات کمک می کند.

اگر در مورد DDD کمری سؤالی دارید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما منبع قابل اعتمادی برای پاسخ به تمام سوالات شما و کمک به درک بهتر شرایط است.